Vrede als krachtige, haakse, keuze voor liefde

Oei, wat een titel! Eén compacte titel. In tweeën gesplitst klinkt het zo: "Vrede als krachtige keuze voor liefde" en "Vrede als haakse keuze". We proberen er, stap voor stap, doorheen te geraken.
Er komen vragen op zoals "wat is vrede?", "heeft vrede kracht?", "wat wordt onder haaks verstaan?", "is vrede een keuze voor liefde?".

Actieve en passieve vrede

Vaak wordt vrede aanzien als afwezigheid van oorlog, of van ruzie. Dit is dan wel een heel passieve vorm van vrede. Van passieve vrede gaat weinig of geen kracht uit.
Ik heb het destijds zo geformuleerd: (1)

Willen we echte vrede, dan zal meer nodig zijn dan passief toekijken.

Echte vrede staat haaks op oorlog

Het gaat om een diep inzicht, dat in deze tijd - onze jaren '20 - heel belangrijk is. (2).

We nemen als voorbeeld de oorlog waarbij Hamas - de Israëlische extreem-rechtse regering - het Palestijnse volk en het Israëlische volk bij betrokken zijn.
De oorlog wordt voorgesteld als een oorlog tussen Hamas (een Palestijnse terreuroganisatie) en Israël. Dit is een enge kijk op de zaak. In Israël is er enerzijds de extreem-rechtse regering en anderzijds het Israëlische volk. Hetzelfde kunnen we zeggen over de Palestijnen. Er is enerzijds Hamas en anderzijds de Palestijnse bevolking.
We hebben dus twee tegenstellingen. Enerzijds de tegenstelling die in het nieuws komt, met name de oorlogvoerende partijen: Hamas tegenover de Israëlische regering. Maar binnen de Palestijnen is er ook de tegenstelling Hamas enerzijds en het Palestijnse volk anderzijds. Binnen Israël hebben we dezelfde tegenstelling: de oorlogvoerende regering enerzijds en de naar vrede verlangende Israëlische bevolking anderzijds. Ik weet wel dat het nog complexer is dan hier voorgesteld, maar het is heel belangrijk deze twee lijnen te zien.
Wanneer kan er echte vrede komen? Wanneer het volk het wil, zowel het Palestijnse als het Israëlische volk.